In gesprek met jong Nieuw-West

Trots op Nieuw-West

In ons werk focussen we vaak op achterstanden en problemen. Zo ook in Nieuw-West. De kwaliteiten van dit stadsdeel komen in ons dagelijks werk nauwelijks aan bod. Daarom vroegen we de jongeren als aftrap van het gesprek met ons te delen waar zij trots op zijn. Zij namen ons mee naar hun thuis: een stadsdeel met een multiculturele sfeer, waar je tegelijkertijd veel mensen tegenkomt die op je lijken. Ze zijn blij met de levendigheid, de vele winkels en de groene omgeving. En met het groen van de Sloterplas en het Rembrandtpark. Wel zien ze graag meer ontmoetingsplekken en plekken om te chillen. Het horeca-aanbod vinden ze eenzijdig: “Overal diezelfde eettentjes, in het centrum is veel meer diversiteit.” Er zijn veel scholen, maar de kwaliteit van het onderwijs vraagt echt extra aandacht. We horen over onbevoegde docenten en leerlingen die onvoldoende worden uitgedaagd. Een meisje, dat zelf naar het Amsterdams Lyceum in Zuid gaat, benoemt het verschil tussen haar school en die van haar broertje in Nieuw-West: “Bij mij op school doen ze er echt alles aan om te voorkomen dat leerlingen afstromen, bij mijn broertje doen ze daar echt veel makkelijker over.”

Krappe woonsituaties

De problematiek van grote gezinnen in kleine woningen werd heel voelbaar toen we de jongeren vroegen wie er te klein woont. De helft vertelt over hun krappe woonsituatie. Ze delen hun slaapkamer met een of meerdere broers en zussen in heel verschillende levensfasen. Dat is soms wel lastig. De jongeren lijken geleerd te hebben flexibel om te gaan met deze situatie. Ze moeten wel. Een meisje vertelt dat zij één bureau deelt met haar kleinere broertje van twaalf en oudere zus van eenentwintig. De jongeren leren op bed, in de drukke woonkamer, of in de bibliotheek. Die laatste mag je, om overlast te voorkomen, alleen nog in met een bibliotheekpas. Het zou fijn zijn als er meer plekken komen waar de jongeren rustig kunnen leren.

Toenemend aantal explosies

Op onze vraag wat de jongeren merken van de toenemende explosies in de stad, geeft de helft aan ’s nachts opgeschrikt te zijn door incidenten. Ze spreken over plofkraken van pinautomaten, explosies in winkels en portieken. Ze lijken niet bang en geven aan dat het waarschijnlijk gaat om concurrerende ondernemers en mensen die willen ‘rellen’. Een aantal meiden vertelt ons wel ‘s avonds niet alleen over straat te gaan.

Nieuw-West voelt als thuis

Hoopvol is dat alle jongeren graag in Nieuw-West willen blijven wonen. Het is dé plek in Amsterdam waar ze zich thuis voelen. Ze vragen ons wat wij gaan doen om ervoor te zorgen dat zij hier straks ook kunnen wonen. Wij antwoorden dat we dit door de grote woningnood helaas niet kunnen garanderen, maar dat we wel extra woningen realiseren in Nieuw-West door bestaande verouderde woningen te slopen en veel meer woningen terug te bouwen. En we adviseerden hen hun stem te laten horen tijdens bewonersbijeenkomsten over de vernieuwing. Want nu zien we vooral oudere bewoners meepraten, met vaak andere belangen.

Nationaal Programma Samen Nieuw-West

De extra aandacht voor Nieuw-West via het Nationaal Programma Samen Nieuw-West vinden de jongeren positief. Daarmee komt er meer aandacht en geld voor nieuwe ontwikkelingen. Zoals deze kerngroep die meedenkt over de toekomst van het stadsdeel en in gesprek gaat met partners binnen het Nationaal Programma zoals !Woon, woningcorporaties en ambtenaren. Een van de jongeren uit deze groep mag straks zelfs deelnemen in het Alliantiebestuur onder leiding van de burgemeester. Haar stem zou daarin even zwaar wegen als die van de wethouder.

Louise: ''We zijn enthousiast over deze vorm van uitwisseling en positief verrast over de kwaliteit van de inbreng van de jongeren.'' Anne Wilbers: “Ik ben onder de indruk van de kracht en gespreksvaardigheden van de jongeren uit deze groep. Dit gesprek was echt waardevol en smaakt naar meer.”